Αθήνα 5 Απριλίου 2025
Κάπου στη Μικράς Ασίας στου Γουδή.
28 Φεβρουαρίου 2025
Τελευταία μέρα του Φλεβάρη, δύο χρόνια από τη μαύρη εκείνη νύχτα που 57 άνθρωποι, κυρίως νέα παιδιά, αφήνουν την τελευταία τους πνοή στα Τέμπη σε ένα “έγκλημα” που είχε δύο σκέλη. Αυτό της συνειδητής υποβάθμισης και απαξίωσης των σιδηροδρόμων στο όνομα του κέρδους, που οδήγησε στο έγκλημα (γιατί δυστύχημα δεν το λες με τίποτα) και αυτό που ακολούθησε το έγκλημα με την κάθε λογής συγκάλυψη. Εκείνο το μαχαίρι που θα έφτανε μέχρι το κόκκαλο δεν βγήκε, δυο χρόνια τώρα, καν από το θηκάρι του. Ευτυχώς που οι γονείς των θυμάτων, που όπως λένε, δεν έχουν πια να χάσουν τίποτα, δεν το βάζουν κάτω και καταφέρνουν το ακατόρθωτο. Να ξυπνήσουν το κόσμο σε μια άνευ προηγουμένου κινητοποίηση σε όλη την Ελλάδα και σε πολλές πόλεις στο εξωτερικό. Μεγαλειώδεις οι κινητοποιήσεις, ακόμα και αν οι γνωστοί προβοκάτορες έπαιξαν το παιχνιδάκι τους με τις δυνάμεις καταστολής, με μεγάλο κίνδυνο για το “άμαχο” πλήθος που συμμετείχε.
Ήταν αρχές του Μάη του 2024 όταν είδαμε για πρώτη φορά ένα παγκάκι με θέση για ΑΜΕΑ στην Τυφλίδα, την πρωτεύουσα της Γεωργίας (πάνω). Μια πραγματικά ευχάριστη έκπληξη.
Εννιά μήνες μετά, στα τέλη του Γενάρη του 2025, η εικόνα αυτή επαναλήφθηκε. Αυτή τη φορά στον Πύργο, την πρωτεύουσα της Ηλείας (κάτω)! Ποιος να το περίμενε!
18 Ιανουαρίου 2025
Ήλιος με δόντια (όχι και πολύ κοφτερά, είναι η αλήθεια) και πήγαμε βόλτα για ψαράκι και μετά καφέ δίπλα στη θάλασσα στο Μεγάλο Πεύκο (Νέα Πέραμος). Πρώτη βόλτα (μικρή βέβαια) της νεας χρονιάς.